هُوَالمُدَبِّر
با یاد و نام او که خالق هرآنچه غیر اوست
و با درود و سلام بر فرستاده آخرینش که شمع جمع آفرینش است و ختم رسل
و با تحیت و سلام بر خاندان طاهرینش که شموس طالعه و کواکب منیرند بر این شکوهمند سریر
و اما بعد ،
گذشتن اربعینی از دهه ها بر آن اسلامی انقلاب که دستاورد خون شهیدانی چند و مجاهدانی بی هماورد و فرهمند در فراز و نشییب این تاریخ پُرنژند ، بوده و هست ، غباری از جنس نسیان را با مدد قلمهایی از جنس عصیان ، بر تارک این نگین فیروزه تاریخ و مقدمه الظهور منجی کل و دادگستری که جهان را پرکند از شهد مُل ، نشانده و ناراستی هایی را بر پیکر این جبل راسخ به شیوه کتیبه نویسانی که حقیقت را بُوَند ناسخ ، نبشته و به خلق خورانده ، تا مگر از پس سالیان ، آنچه را که در صحنه های نبرد بدان دست نیافته اند بر سبیل مکر و حیلت ، با علت و بی علت ، به تسخیر درآورند که مهمترین آنان ، افکار "مردمان" و در این راه کدام وسیله بهتر است از تمسک آنان به نهان و ریشه کلمه " انسان* " !!
پس این درگاه که فرنگیان " وب سایت" ش خوانند ، درگهی شاید ، از برای پاسداشت حق و نگهبانی از حقیقتی مطلق ، و حقیر فقیر در این میانه طوطیصفتی بیش نه ،
که هر چه بر قلمش آید و بر چشم دور بین ش نشیند چیزی نیست جز آنچه که " او " نبشته و هر آنچه که " او " ، از پیش به تصویر کشیده که بفرموده مولانا :
مطلق، این* آواز خود از شه بود
گرچه از حلقوم عبداﷲ بود
شبانگاهانی پرسرور
مصادف با
بیست و دوم بهمن ماه ،
یکهزار و چهارصد سال گذشته از هجرت
و آرزومند عبور از دوران فترت ،
همچنان در انتظار ظهور
و انشاءالله خروج مِنَ الظُلُماتِ اِلیَ النُّور
سید حامد نسابه
* ریشه کلمه انسان : نسی ، فراموشی !
* آن